De eerste echte...

Vandaag was de eerste echte dag! Meteen de langste qua afstand. Dat leek ons slim omdat je vanwege het tijdsverschil met Nederland de eerste ochtend in de USA altijd vroeg wakker wordt. Het viel vanochtend niet tegen... Het was 10 voor half zes (tien voor half 2 's middags in Nederland), dus uitgeslapen. We zijn eerst bezig gegaan met het ompakken van tassen om er zo voor te zorgen dat in de hotels zo min mogelijk mee naar binnen gesjouwd hoeft te worden. Kleding, oplaadsnoeren en adapters, toilettassen en wat elektronische devices zijn genoeg. De rest blijft lekker in de auto. Vanochtend om 6 uur dvd-schermpjes in de auto geïnstalleerd. De standaard aanwezige dvd-speler in de auto speelt onze oer-Hollandse dvd's helaas niet af. Verkeerde regio, dus binnenkort maar even een paar Amerikaanse Tom & Jerry dvd-tjes aanschaffen.
Na alle facilitaire werkzaamheden lekker gaan ontbijten in ons fantastische Wingate hotel. Heerlijke omelet, worst, wafels, toast, yoghurtjes etc. En natuurlijk een Amerikaan, met een overigens klassiek Amerikaans brilmontuur die JR Ewing niet zou misstaan, die graag wilde weten waar we vandaan kwamen. En hij gebruikte de eindzin die iedere Amerikaan gebruikt na een gesprek met een toerist: "Welcome in the United States".
Na ons ontbijt de spullen in de auto en op naar de Walmart. We hadden nog wat dingen nodig: een koelbox, goedkoop horloge (mijn fantastische nieuwe, groene Geneva van een tientje heeft de vliegreis niet overleefd, op IJsland viel het bandje er al af, topkwaliteit!), shampoo, wasmiddel en één tandenborstel (de mijne ligt thuis nog op de wastafel). Dit is allemaal gelukt. Prachtige koeltas met uitneembare koelbak gekocht. Ook nog wat rauwe groenten en fruit voor onderweg gekocht en nog 64 flesjes water, blikken Coca-cola Zero en Mountain Dew. En natuurlijk een nieuw horloge met klittenbandbandje en dat voor maar 10 dollar 88. Buiten op de parkeerplaats de hermetisch gesloten horlogeverpakking gesloopt en wat blijkt... het horloge past niet. Is gemaakt voor kinderpolsjes. Maar helaas...ruilen in de originele verpakking zat er niet meer in. Dus is het een zakhorloge geworden en ik ga geen nieuwe meer kopen!
Na het Walmart avontuur Interstate 70 West op voor een paar honderd kilometer. Prachtige route door de Rocky Mountains langs leuke wintersportplaatsen. Vail is één van de bekendste, maar ook één van de mooiste. Onderweg geluncht (wortels, bleekselderij, meloen, tomaatjes, gezond dus!) bij de Grizzly Bear Creek. Een mooie wild stromende rivier met veel rafters en ijskoud water. Als je de Rockies uitrijdt wordt het landschap steeds droger tot het op een gegeven moment ook rood wordt. Op dat moment kwamen we aan bij Colorado National Monument, ons eerst National Monument van deze reis. Meteen bij de ranger in het toegangshuisje een Annual Pass gekocht voor alle parken van de National Park Service en de Scenic route gaan rijden. De jongens hadden al het Junior Ranger opdrachtenboekje gekregen en zijn deze tijdens de rit gaan invullen. Onderweg veel rondgekeken, gefotografeerd, gefilmd en genoten van adembenemende uitzichten. Colorado National Monument is prachtig. Heeft wel wat weg van Canyon de Chelly maar dan met wat meer begroeiing. We kunnen het zelf ook nog gaan vergelijken, want Canyon de Chelly zit in ons schema aan het eind van onze reis. In het Visitor Center zijn de jongens officieel beëdigd tot Junior Ranger van Colorado National Monument. Een diploma en een prachtige badge zijn het resultaat. Op naar de volgende uitdaging voor ze.
Om kwart voor 5 waren we weer echt onderweg richting Utah door prachtige landschappen. Rotsformaties, weidse uitzichten, bijna geen mensen en 103 F (39,4 graden C), erg heet dus. Om kwart over 6 kwamen we aan in ons prima Sleep Inn Hotel in Moab. De jongens zwembroeken aan en lekker zwemmen in het buitenzwembad. Wij even uitpuffen. Na een uurtje richting restaurant want de vermoeidheid begon toe te slaan. De Nederlandse klok is bijna uit het hoofd maar nog niet helemaal. Lekker gegeten bij Moab Grill, douchen en nu even tv kijken. Buiten nog steeds 35 graden, maar de airco is koel.

Groeten uit Moab