Mudpots...

Vanochtend een onvervalst cornflakes en zoete koeken ontbijt in ons hotel. Wel lekkere jus en een appeltje.
We gingen om kwart voor 9 onderweg naar Lava Beds National Monument. Daar kwamen we om 10 uur aan nadat we de grens met Californië waren gepasseerd. Na een uitgebreide verwelkoming van de ranger vanuit zijn toegangshuisje zijn we gestopt bij een lavaveld waar we een trail van een halve mijl hebben gelopen. We liepen nog op slippers en dat leek prima te kunnen want de trail begon op asfalt. Op een gegeven moment werden het steentjes en daarna zand met grote stenen. Ook klimmetjes en afdalingen. Slippers bleken dus niet het juiste schoeisel te zijn, maar goed, gewoon doorlopen. Wel een hele leuke wandeling langs lavaformaties en lavagrotten waarin Indianen zich ooit verstopt hebben. Onderweg nog een slipperreparatie uitgevoerd. Teenslippers hebben de eigenaardige gewoonte om bij afdalingen door de kracht van de tenen het pieleke tussen de tenen door het gat te duwen. Met behulp van een puntige steen het pieleke weer terug weten te friemelen. Na de wandeling nog naar het Visitor Center voor de felbegeerde stempel en wat korte foto-stopjes. Lava Beds zat eigenlijk niet in ons schema, dus we hadden er niet veel tijd maar deze bonus was zeker de moeite waard.
Na 2 en een half uur rijden kwamen we aan bij Lassen Volcanic National Park. Het minst bezochte Amerikaanse nationale park maar zo ontzettend mooi! Eerst weer naar het Visitor Center en daarna begonnen aan de 29 mijl lange Scenic Drive. Prachtig natuurschoon gedomineerd door de machtige Lassen Peak. Ons doel was de wandeling naar Bump Hell Pass. In onze reis van 2002 mochten we niet van de ranger vanwege de weersomslag. Nu kon het wel. Het is een wandeling van 1,5 mijl enkele reis langs steile afgronden met als einddoel de vallei met veel thermische activiteit. Borrelende mudpots, gekleurde waterpoeltjes en sissende gaten met hete stoom. Alles gaat gepaard met de stank van rotte eieren. Geweldig! De jongens waren net zo enthousiast als in Yellowstone twee jaar geleden. Het lijkt op Yellowstone, alleen in kleiner formaat. Het blijft zo'n bijzonder natuurverschijnsel! De wandeling terug was het eerste stukje behoorlijk 'strenuous' aangezien je een flinke bult moet bedwingen. Maar na die inspanning wordt je beloond met mooie uitzichten. Je merkt aan de kucht dat je behoorlijk hoog zit. Onze top vandaag was boven de 8000 feet, zo'n 2500 meter.
Om 6 uur reden we Lassen Volcanic National Park uit nadat we nog waren gestopt bij Sulphur Works, een partijtje mudpots naast de weg. Nolan bleef maar fotograferen en was bijna niet mee te krijgen. Mooi om te zien.
We reden richting Red Bluff en daalden eigenlijk alleen maar af. Op een gegeven moment zaten we onder de 1000 feet. Een route door niemandsland met heel weinig verkeer. In de verte was de rook te zien van de enorme bosbranden die op dit moment Californië teisteren. Ver genoeg bij ons uit de buurt gelukkig.
Nu zijn de heren nog lekker aan het zwemmen en zitten wij te zweten op een stoel. Het is nu kwart over 9 en nog 94 F buiten, dik 34 C dus.
Zo lekker douchen en slapen om morgen fris te zijn in San Francisco.

Groeten uit Corning