Duinen...

Na heerlijk geslapen te hebben in een superbed, hebben we ontbeten in ons hotel, the Inn at Tomichi Village. Ook het ontbijt was geweldig. Kortom, één van de beste hotels van deze vakantie.
Rond half 10 vertrokken we in zuidelijke richting. Eerst Highway 114 door een mooi heuvellandschap. Dit ging traag maar na een mijl of 20 reden we de heuvels uit en konden we opschieten. Het landschap wordt steeds platter en bewoonder. Veel boeren met grote akkers. Rond twaalven waren we ons laatste national park van deze reis, Great Sand Dunes National Park and Preserve. Het zijn de hoogste zandduinen van de USA die tegen de bergen geplakt zitten. Ervoor ligt een half drooggevallen meer. Nadat we op de parkeerplaats onze schoenen hadden aangetrokken moesten we eerst springend en ontwijkend tussen de waterstroompjes door richting het zand. Mijn rug vond dit overigens niet fijn... Eenmaal bij het zand aangekomen hebben we een klein duintje beklommen en zijn daar lekker gaan zitten. De jongens hebben gerend en gerold van de duinen. Ze zaten helemaal onder het zand. Je kon naar de hoogste duin lopen, maar dat was een wandeling van 4 kilometer bergop door het zand. Zwaar dus en met de huidige staat van mijn rug zeker niet te doen. Nog wel een klein klimmetje op een andere duin en daarna weer natte voeten in het half drooggevallen meer. Onze schoenen bevatten nu ongeveer een kilo zand per voet, aangevuld met wat water. De schoenen werden dus te klein. Great Sand Dunes is erg mooi, maar White Sands National Monument in New Mexico is echt nog mooier. Dat komt ook doordat je in Great Sand Dunes eigenlijk maar één stopplek hebt en als je meer wilt zien je of heel ver moet gaan lopen of een echte 4x4 moet hebben. Maar goed, die staat thuis...
Op de parkeerplaats een zak druiven en een zak kersen gegeten en zo langzamerhand werd het tijd om afscheid te nemen. Toch lastig wanneer je weet dat de reis bijna ten einde is. We zijn de 160 gaan rijden richting Walsenberg en daarna Interstate 25 tot Pueblo. In Pueblo lekker allevier een Bourbon Street Steak gegeten bij Applebee's. Vooraf Mozzarella Sticks en Boneless Chicken Wings Honey BBQ. Als toetje de vreselijk ordinaire Triple Chocolat Meltdown en een Pecan Cheese Blondie. We hebben dus behoorlijk calorierijk afgesloten maar het was lekker.
Nog een half uurtje naar Canon City en nu ins ons Best Western Hotel de spullen inpakken. Dat er zoveel in een auto past...
Morgen nog een laatste tripje naar de Royal Gorge Bridge en dan zo langzamerhand richting Denver Airport. Maar nu nog even genieten van ons Amerikaanse avontuur.

Groeten uit Canon City