Regen...

Na een prima ontbijt, een gastvrije hoteleigenaar en een skype-sessie met het thuisfront vertrokken we richting Capitol Reef National Park. De lucht was blauw en de temperatuur prima. Na een aantal mijlen eerst even langs het Econo Lodge hotel in Salina. Gerard en Annie sliepen daar eergisteren en ze waren hun kussens vergeten. Stefanie en Neil in conclaaf met de hoteleigenaar die erg slecht Engels sprak. Viel dus niet mee om uitgelegd te krijgen hoe het zat maar toch gelukt. De kussens zijn terecht en vanaf zaterdag in Las Vegas kunnen Gerard en Annie weer op het eigen kussen slapen.
Eind van de ochtend kwamen we aan in Capitol Reef National Park. De zon scheen nog maar om ons heen was de bewolking al erg dreigend. Eerst naar het Visitor Center en daarna de Scenic Drive op. De eerste zijweg was de Grand Wash Road. Een mooie zandweg die je diep een canyon in brengt. Super mooi en goed te doen met onze niet 4x4 auto. Daarna de Scenic Drive verder gereden en onderweg veel uitzichtpunten aangedaan. Capitol Reef is een erg mooi national park. Aan het eind van de Scenic Drive kun je nog een zandweg rijden naar de Capitol Gorge, een smalle kloof. Het was nog wel verantwoord maar het begon al te donderen. In dat soort kloven moet je bij plotselinge stortbuien oppassen voor flash flooding, heftige overstromingen. Twee jaar geleden hebben we in Death Valley meegemaakt hoe dat werkt en dat gaat er heel ernstig aan toe. Het water stijgt in no-time, de wegen lopen onder en de rivieren stromen vol. Na een stukje lopen in de Capitol Gorge en wat eten op de picknickplaats weer terug de auto in. En ja hoor, daar begon de regen. Eerst zachtjes maar steeds harder. Terug op de Scenic Drive lag al her en der wat water op de weg. Maar nog niks aan de hand. Net buiten Capitol Reef National reden we over een brug waaronder de rivier al in een kolkende massa was veranderd. Zag er gaaf uit.
We wilden nog even langs Bryce Canyon National Park alhoewel dit niet echt op het programma stond deze vakantie. Maar goed als je in de buurt bent wil je toch nog even kijken. De weg ernaartoe was eerst heel erg bochtig en dus langdurig. Het weer werd steeds slechter. Harde regen en koud. Bah… Het gebied waar we doorheen reden, Grand Staircase Escalante National Monument is overigens prachtig. Met zon is het nog mooier maar helaas. Om kwart over 6 waren we eindelijk bij Bryce. Paar uitzichtpunten gepakt maar dat bestond uit een sprintje, wat foto’s en film en terug de auto in. Het was 53F (zo’n 12 C) dus koud in het korte broekje. Onze laatste stop was Sunset Point en het was op dat moment bijna droog. Wat een prachtig uitzicht op Bryce Canyon. Dat pakken we toch maar mooi even mee. Wel ontzettend sneu voor alle mensen in poncho die Bryce Canyon nu alleen in de regen hebben gezien. Wij hebben het geluk dat we al eerder Bryce in volle glorie hebben gezien.
Toen we Bryce uit reden begon het weer te regenen en om half 8 kwamen we aan in Hatch bij ons Hatch Station Motel. We werden ontvangen door Bob, een humoristische Amerikaan met te weinig tanden. We kregen de sleutel van kamer 7. De sleutelhanger was groter dan de sleutel, namelijk een hoefijzer. Bob adviseerde ons te gaan eten bij de Galaxy Diner 3 blocks verderop. Wel snel want ze hebben het altijd druk en sluiten om 9 uur. Dus maar meteen de auto in. Het was inderdaad vol bij de Galaxy Diner maar we hadden nog een plekje. Heerlijk gegeten. Ribeye en boneless BBQ Ribs. Prachtig zo’n ouderwetse diner inclusief skai, aluminium en neon.
Het was een natte dag, maar toch erg mooi. Morgen richting de North Rim van de Grand Canyon en hopen op beter weer.

Groetjes uit Hatch