Bogen...

Vanochtend vroeg opgestaan. We wilden op tijd naar Arches National Park om de grootste warmte voor te zijn. Om half 7 zaten we aan het ontbijt. Na het ontbijt direct de spullen in de auto en op weg. Om half 8 reden we Arches National Park in. Wat een spectaculair landschap! De jongens waren ook helemaal enthousiast en riepen dat dit het allermooiste landschap was wat ze ooit hadden gezien. We zijn direct naar de parkeerplaats van de Delicate Arch trail gelopen, want deze trail wilden we persé doen. 2,4 kilometer enkele reis, maar wel bergop en geen schaduw. Volgens de informatie van het niveau 'strenuous'. Maar goed het was nog ochtend en zo'n 85 F, dus te doen. Maar toch...het was een zware tocht. Er werd ook geadviseerd om 2 liter water per persoon mee te nemen. Dat is echt nodig! We zijn meerdere keren gestopt om water te drinken en op een gegeven moment merkte ik ook wat duizelig te worden. Rugtas af, pet af, het lijf even uit laten wasemen. Volgens de jongens had ik een Mickey Mouse op mijn rug... Dat zag ik bij meerdere mensen die een rugtas af deden. De jongens deden het fantastisch, geen gemopper, gewoon doorstappen. Allemaal genieten van het prachtige landschap! Het doel, Delicate Arch hadden we bereikt na een uur en een kwartier. Best snel vonden we. In één woord: GEWELDIG! Ook eng, want naast Delicate Arch ligt een kom van zo'n 100 meter diep. Gewoon niet naar kijken. We hebben allemaal in de arch gestaan, veel gefilmd en gefotografeerd. Valt niet mee om er voor te zorgen dat er geen andere toeristen op je foto staan. B.v. Duitsers die in een voetbalshirt met een grote Duitse vlag in de arch gaan staan. Gefeliciteerd met de wereldtitel maar dit is wat overdreven. Na zo'n 3 kwartier besloten we terug te gaan lopen. Bergaf en dus een stuk makkelijker. Nog wel gestopt voor wat water, want de temperatuur was al behoorlijk gestegen. En we waren blij dat we vroeg waren gestart, want we werden nu tegemoet gelopen door veel mensen. Veel drukker en veel warmer. Bijzonder toch, een paar bussen vol Japanners die het ook gaan proberen met spijkerbroeken, vesten en een half litertje water in de hand. Onverantwoord! Of het toppunt, de oude Japanse dame met een rollator! Terug bij de auto lekker een koude cola uit de koelbox. Door Devils Garden gereden, een verzameling prachtige rotsformaties. Na 20 minuutjes in de auto nog een wandeling naar Landscape Arch. Niet moeilijk, maar wel warm, dus toch zwaar. De jongens begonnen af te zien, maar ook hier was het doel weer adembenemend. Landscape Arch is een grote boog met de spanwijdte van een voetbalveld. Landscape Arch gaat ooit instorten. Ook hier weer een paar liter water verbruikt en terug bij de auto weer een koude cola. Landscape Arch is het verste punt in de scenic route van het park dus de route nu helemaal teruggereden en overal gestopt, gefotografeerd en gefilmd. We twijfelden nog of we naar de Windows moesten te gaan lopen, maar dat werd ons te gek. In het Visitor Center hebben de jongens magneten en ansichtkaarten gekocht, hebben ze een stempel aan het NOS Passport toegevoegd en zijn we nog even door het museum gelopen. Om half 2 gingen we Arches National Park uit. We waren hier in 2000 geweest maar ook de 2e keer is het niet minder spectaculair en na 14 jaar ben je veel vergeten en beleef je eigenlijk het park weer als nieuw. Nog naar Moab gereden waar Neil bij de rockshop een prachtig fossiel heeft gekocht. Lekker de airco in de auto aan en gaan rijden naar Price, een tocht van 2 uur. Aangekomen bij ons prachtige Legacy Inn motel waren we aangenaam verrast. Hele mooie kamer die brandschoon is. De tripadvisor recensies kloppen volledig, helemaal niks op het hotel aan te merken. De jongens hebben gevoetbald op het parkeerterrein, nog onderbroken door een flinke regen- en hagelbui. We hebben gegeten bij JB restaurant. Heerlijke soep, pasta, kip, steak, salade en fruit. Nu op ESPN de WK-finale aan het kijken en ons aan het voorbereiden op de spierpijn die morgen echt gaat komen...

Groeten uit Price