Vlijmscherp...

Heerlijk geslapen in Hotel Ruby. Fantastische bedden en ook verder een prachtig hotel. Ook het ontbijt was prima. Een bevallige dame bestierde in haar eentje de receptie en het ontbijt, waardoor ze wel regelmatig achterliep met het bijvullen. Koffie op, lepels op, broodjes op, melk op, jus op... En toch vriendelijk blijven kijken.
We vertrokken wat later en waren om kwart voor 10 onderweg vanuit een rustig Spokane. Het was zondag dus we waren snel de stad uit. Highway 2 gaan rijden door de prairies van Washington. Prachtig, heuvels en heel veel graan. Erg weinig bewoning. Onze eerste stop was bij de Grand Coulee Dam. Een immense dam die 20 miljard kilowatt elektriciteit per jaar opwekt. Vanuit de Coulee Dam hadden we de keuze uit 2 routes. Een wat langere fraaiere of een wat kortere snellere. Voor de laatste gekozen omdat we wat krap in de tijd zaten. Later bleek dat dat een juiste keuze was vandaag. Na de Coulee Dam eerst nog prairies en op een gegeven moment werd het bergachtiger. Ook werd het steeds neveliger vonden we, maar het bleek al snel dat het rook was. De rook werd steeds dikker tot we door volledig afgebrande gebieden kwamen. Zwarte boomstammen en zelfs volledig verwoeste huizen. Het had hier zeer kortgeleden flink gebrand. Zelf elektriciteitspalen geknakt en de draden lagen op de grond. Er waren veel mensen bezig met reparaties. Het ergste was een dame die bij haar 'huis' stond...alleen een schoorsteen...de rest was een hoopje zwartgeblakerde ellende... Ook dit hoort bij de prachtige natuurgebieden, ze zijn zeer kwetsbaar. Op de autoradio hoorden we dat een deel van Highway 20 was afgesloten vanwege bosbranden en er geen alternatieve route was. Dat was schrikken aangezien wij de 20 moesten hebben. Laten we nou mazzel hebben, het was het deel die bij de langere, fraaie route hoorde die we eerder op de dag niet hadden gekozen. We kwamen nu langs de goede kant van het 'Road Closed' bord. Bij een supermarkt wat voor de lunch gekocht, nog steeds in de rook. Veel pratende mensen en grote informatieborden. Ook helikopters met waterzakken om te blussen. Een heel indrukkende route. Wij zijn rustig verder gereden op de 20 en na een tijdje geen rook meer. De bergen werden hoger en mooier. Volgens de meegenomen Insight Guide moesten we vlijmscherpe bergtoppen gaan zien. En dat zagen we, de toppen waren inderdaad vlijmscherp... De North Cascades Highway die door North Cascades National Park loopt is super mooi. Veel watervallen, meren met groen water zoals Ross Lake, Diablo Lake en Gorge Lake. Een paar kleine trailtjes gelopen met fenomenale uitzichten. North Cascades National Park ligt erg afgelegen maar is zeer de moeite waard.
Om half 6 nog snel even langs het Visitor Center en daarna nog 12 mijl naar ons hotel Buffalo Run Inn in Marblemount, net buiten het nationale park. Een prachtige kamer in een kleine houten Inn met in totaal 8 kamers. Aan de overkant van de weg gegeten bij het Buffalo Restaurant. Stefanie en ik hebben bizon gegeten. Heerlijk, smaakt naar rund maar wat sterker. We kregen de tafel die stond onder een enorme kop van een bizon. Ook nog 10% korting omdat we in hun hotel logeerden.
Het was een enerverende dag van uitersten...

Groeten uit Marblemount