Flooding...

Vanochtend hebben we ons verslapen. We wilden op tijd vertrekken en hadden de wekker gezet. Deze is ook afgegaan, maar uitgezet en doorgeslapen. Half 9 werden we wakker. Direct douchen en naar de General Store op 100 meter afstand. Daar een brood gekocht, kaas, melk en sinaasappelsap. Heerlijk zitten ontbijten voor onze cabin. Het was al erg warm. Dit zijn de temperaturen die je in Furnace Creek verwacht. Door de trage start vertrokken we pas om kwart over 10 richting Las Vegas. Vanuit Furnace Creek eerst nog langs Zabriskie Point, een bekende plek in Deat Valley National Park. Een klein wandelingetje een rots op geeft je een prachtig uitzicht op gelige rotsformaties. Een groot nadeel was dat er vier bussen met Italianen aanwezig waren op Zabriskie Point. Zij domineerden volledig. Zowel qua aantal en zeker ook qua stemvolume. Die mensen kunnen gewoon niet zacht praten en als ze elkaar willen aanspreken roepen ze eerst 5 keer de naam op dj-volume. Het viel niet mee om wat foto's te maken zonder Italianen er bij op, maar we hebben ervoor gezorgd dat het ook voor hen niet meeviel om foto's te maken zonder dat daar een paar van die akelige Nederlanders op stonden...
Na Zabriskie Point ook nog de korte, hele mooie eenrichtingszandweg gerden die je tussen kleurige rotsformaties brengt. Zeker de moeite waard. Maar nu echt richting Death Valley Junction. Dit was een veel zwaardere opgave dan verwacht. We zagen enorme regenbuien om ons heen en ja hoor...dit zorgde voor flash flooding. De woestijn is zo droog dat regen niet zomaar de grond in zakt, maar dat het water over de grond wegstroomt. Dit zorgt ervoor dat alles direct overstroomt. De geulen langs de weg lopen vol en het water komt de weg op. Eerst wat kleine watercrossings, maar verderop werden deze enkeldiep en scheenbeendiep. Ook werden zand en stenen mee de weg opgevoerd, waardoor je maar blijft stilstaan op een hoge plek op de weg. Flash flooding is een gevaarlijk natuurverschijnsel in dit deel van de USA waar je bij slecht weer altijd op voorbereid moet zijn. Nu snappen we ook waarom we gisteren al sneeuwschuivers zagen. We deden er lacherig over maar ze zijn er om de stenen van de weg te schuiven. We hebben zeker een 3 kwartier stilgestaan met veel andere auto's om te kijken wie het aandurft om door het water te gaan rijden. Eerst op de blote voeten om de diepte te bepalen. En ja...er is een durfal! Als hij het kan, kunnen wij het ook. Hup, tot aan de assen erin en gas erop! Maar na een tijdje kwamen we op een plek waar het echt niet meer ging. Teveel en te grote stenen en te diep. Dus maar weer wachten. En daar was ie, de sneeuwschuiver! Voorop met dat ding en in line erachteraan. Dit was eigenlijk best spannend, slingerend over de weg, hobbelend en door het water. Ruitenwissers op standje max en ondertussen fotograferen, filmen en gas blijven geven. Gelukkig werd de regen wat minder en kwam er geen extra water bij. Na zo'n 20 minuten achter de sneeuwschuiver konden we het verder op eigen kracht. Nog behoorlijk wat water moeten trotseren, maar Death Valley Junction verder zonder kleerscheuren gehaald. Hierna nog onverwachte modderwater-crossing die ervoor zorgden dat de zwarte Chrysler eruit zag als een soort stukadoorsbusje. Wit! Met ramen aan de rechterkant van mist met een zicht van minder dan 50 meter. Bij het enige tankstation van Shoshone de ramen grondig geboend en getankt voor de hoofdprijs. 5 dollar 39 voor een gallon. Een absurde prijs bij een normaal gemiddelde van 3 dollar 70.
Door al onze avonturen waren we pas tegen 5 uur in Las Vegas. De Strip afgereden naar ons Circus Circus hotel. Mooie kamer op de 28-ste verdieping. We hadden een prachtig uitzicht op de Stratosphere Tower. Eerst gaan eten bij het buffet. Heerlijk! Daarna gelopen naar de monorail, maar veel onduidelijkheid en straatjes waar je niet in het donker wilt lopen als toerist. Dus weer terug en de auto gepakt. Na veel zoeken en heen en weer rijden de auto geparkeerd bij MGM Grand. Door het casino naar de Strip en wat rondgelopen. Het werd intussen donker, dus prachtig. Neon, lawaai, lampjes, getoeter en heel veel mensen. Wat een maffe stad is dit toch. Een te gek gekkenhuis. De jongens genoten en zo rond kwart over 10 zijn we terug gegaan naar het hotel. Nog snel de Adventuredome in. Een overdekt pretpark in Circus Circus. Achtbaantje gepakt met zijn vieren. De jongens daarna nog een keer en ze hebben nog een uurtje allerlei andere attracties kunnen doen. Na al dit vertier toch nog maar even gaan gokken. Tja... je bent tenslotte toch in Las Vegas. De jongens aan de rand, want onder 21 mag je de vloer niet op. Maar ze wel zo neergezet dat ze mee konden kijken. En ze bewaakten onze winsttickets. Na een half uurtje was de waarde van onze winsttickets 13 dollar 75. De jongens jubelden van geluk. Dat we zoveel mazzel hadden!
Las Vegas was kort maar krachtig.

Groeten uit Las Vegas