Rustig...

Na het ontbijt in ons American Best Value Inn & Suites in International vertrokken we rond half 9 richting Canada. We hadden de keuze uit een lange en een kortere route. Scheelde een dik uur. De keuze moesten we direct maken omdat we voor de lange route direct in International Falls de grens naar Canada over moesten. De langere route zou ons door een waterrijk landschap voeren maar omdat we de afgelopen dagen al behoorlijk wat meertjes hadden gezien viel onze keuze op de kortere route. Deze liep parallel aan de grens. Het was erg rustig, maar dat kan ook niet anders als de dorpen waar je doorheen rijdt gemiddeld 200 inwoners hebben. In een wat groter dorp een sanitaire stop gemaakt. Rond een uur of 12 nog een stop op 5 mijl van de grens, wat gegeten en wat kleine inkopen gedaan bij de Dollar General. We zijn bij Sprague, Manitoba de grens gepasseerd. De douanier was streng maar niet onaardig. Onze paspoorten werden nog wel even op de computer gescand maar we konden zonder problemen de grens passeren. Manitoba is groen, plat en eigenlijk behoorlijk saai. Dat wisten ook wel maar je moet het toch een keer gezien hebben. Na zo'n 150 kilometer (Canada kent kilometers i.p.v. miles) kwamen we op de splitsing met Highway 1, de Trans Canada Highway. Deze zijn we op gegaan richting Winnipeg. Om 14.00 uur waren we in Winnipeg en reden we al langs ons hotel. We konden nog niet inchecken dus eerst doorgereden naar downtown Winnipeg. Winnipeg is net als de rest van Manitoba, saai! Eigenlijk is er weinig te doen. We zijn bij het State Capitol geweest en bij een half oud, half nieuwe kathedraal en dan heb je het eigenlijk wel gezien. Na nog een rondje door de stad zijn we naar het hotel gegaan, Travelodge Winnipeg East. Prima hotel met een binnenzwembad. Lekker gaan zwemmen met zijn vieren. Op een gegeven moment hadden we bedacht om hier maar de was te gaan doen. Ik besloot dat wel even te regelen. Eerst maar eens losse Canadese dollars wisselen bij de receptie. Dat lukte. Ook nog even wasmiddel scoren, dat lukte ook. Op naar de Guest Laundry. Daar aangekomen op zoek naar de lichtknop, niet kunnen vinden dus maar half in het donker de was in de wasmachine doen. Dollar in de gleuf en....hij deed niks en de dollar vast in de gleuf. Bleek dat ik in het donker een 10 cent munt voor een dollar had aangezien. Weer naar de receptie en er kwam direct hulp. Maar helaas had deze vriendelijke mevrouw geen sleutel om de munt eruit te halen. Dus geen was en een briefje Out of order op de wasmachine. Die rare man uit Nederland had de wasmachine gesloopt! Was weer in de tas en maar wassen in een volgend hotel.
In het hotel was een prima restaurant waar we hebben gegeten. De jongens aten poutine, een typisch Canadees gerecht. Lekker maar een caloriebom. Doet denken aan de friet kapsalon maar dan met jus als toevoeging. Leuk om te proberen maar geen dagelijkse kost.
De jongens zijn na het eten nog gaan zwemmen en wij zijn even naar de Safeway gegaan om plastic (was)zakken te halen. Grappig, gewone plastic zakken hebben hier een soort Febreze-luchtje. Ongeschikt voor etenswaren. Nu TV kijken en morgen naar de dierentuin van Winnipeg.

Groetjes uit Winnipeg