Bandiet

Vanochtend sprak ik de hotelbaas en de beer was vannacht toch weer bij het hotel geweest. Zijn afval in de parkeergarage (waar ook onze auto stond) was helemaal overhoop gehaald. Maar helaas, wij hebben de beer niet gezien. Ik ging wel even extra alert de auto halen.....
Prima ontbijtje in het hotel en op naar Devils Postpile. Maar 9 mijl rijden. Onderweg kwamen we langs een gondola in het skigebied waarmee we even naar de sneeuw konden. Dat leek ons wel leuk. We wilden tickets gaan kopen maar de prijs van 21 dollar pp schrok ons af. Dat vonden we echt te veel voor een ritje naar de top en weer terug. Dus doorgereden naar Devils Postpile. Bij het toegangshuisje dachten we even onze nationale park pas te laten zien, maar ook helaas, die gold hier niet. We moesten terug volgens de dame om met de shuttlebus tegen betaling naar het National Monument te gaan. Dat kwam doordat we door een gebied moesten dat door de lokale autoriteiten is aangemerkt als een fee-area. Helaas kun je niet op een andere manier naar Devils Postpile. We hebben het niet gedaan. De shuttlebus kostte ons teveel tijd en het is tegen onze principes. We hebben de pas gekocht om overal heen te kunnen en we vinden het onzin dat we extra moeten betalen omdat we door een gebied moeten waar de commercie de strijd blijkbaar heeft gewonnen. Devils Postpile kennen we dus alleen van de foto's.....
We hadden een lange rit van dik 500 km te gaan naar Ely. De highway 6 op. Over een afstand van 305 mijl zijn er 2 grotere dorpen met faciliteiten!!! Daartussen alleen een paar kleine dorpjes of een enkele ranch. Enorm uitgestrekt maar een prachtig landschap. Lange rechte wegen, woestijn, vulkanisme. Onderweg langs Lunar Crater, een uitgedoofde krater. Erg mooi. De zandweg ernaartoe zorgde ervoor dat onze auto veranderde in een lichtgele zandauto. Het nummerbord hebben we moeten schoonmaken, want het was niet meer te lezen. In de buurt van Lunar Crater zijn nog meer mooie kraters, waaronder de Easy Chair Crater (lijkt inderdaad op een luie stoel, omdat één zijde van de krater weg is). Ook nog de Black Rock Lava Flow bezocht. Erg gaaf al die vulkanische overblijfselen. Een muffin-stopje bracht ons toevallig in Currant, een semi-ghosttown. Veel verlaten, maar nog een paar mensen. Een leegstaand motel, met wapperende gordijnen en de inventaris er nog in. Alleen misten er een boel deuren en ramen en ook de bar ernaast was half ontmanteld. De sluiting van de mijnen heeft ervoor gezorgd dat het dorp massaal verlaten is. Om 4 uur kwamen we aan in Ely in ons Nevada Hotel and Gambling Hall. Geweldig!! Een kamer op de bovenste verdieping en beneden een 24-uurs casino. Natuurlijk nog even gegokt, alleen mochten de jongens niet de vloer op. Erg leuk, zo'n klein gokstadje in Nevada. Ook heerlijk gegeten in ons hotel. Hotel Nevada stamt uit 1929 en was bij oplevering het grootste en hoogste gebouw van Nevada en het eerste gebouw dat bestand zou moeten zijn tegen de bosbranden. En het bestaat nog steeds.....alleen is er natuurlijk nu ook een Las Vegas..... In Ely zie je nog wat van de oude gokcultuur van Nevada.

Mooie ervaring.

Groeten uit Ely