Rood...

Vanochtend eerst wat langer geslapen. We hoefden niet veel te reizen vandaag.
Om half 10 gingen we via de mooie brug onderweg naar Sanibel Island. Het weer leek goed tot we op Sanibel waren. Het begon enorm te gieten! Niet echt weer om de beroemde Sanibel Stoop uit te voeren. De Sanibel Stoop is de geborgen houding waarmee je probeert de mooiste schelpen te bemachtigen. Je ziet op het strand veel mensen in deze houding staan. Door het enorm slechte weer konden we op Sanibel echt niet uit de auto, dus zijn we doorgereden naar Captiva Island. Daar was het droog. Er waren wel wolken, maar ook zon. Buien vallen hier vaak heel lokaal, maar dan ineens een enorme plens. Op Captiva een mooi strand en daar een tijdje gaan zitten. Schelpen waren er wel maar allemaal stuk. Jammer… Ook vielen er af en toe wat druppels, maar dat was ook wel lekker eigenlijk. Na een tijdje terug naar Sanibel, want daar was het ook mooi weer geworden. Boven zee was het enorm dreigend, maar dat kwam niet dichterbij. We zijn naar Bowman’s Beach gegaan. Een groot strand met veel families. Opnieuw bijna geen schelpen maar wel een heerlijke zee. Lekker gezwommen en geluierd. Stefanie en Nolan bleven proberen schelpen te vinden, maar op een paar aardige na tevergeefs. Rond 2 uur zijn we nog eenmaal van strand gewisseld en zijn we naar Turner Beach gegaan. Parkeerplaats voor 10 auto’s maar er ging er net een weg. Hier waren de schelpen! Heel veel en hele mooie. Neil hielp even, ik niet, Stefanie en Nolan wisten niet van ophouden. Ik denk dat we nu een zak hebben van meer dan een kilo. Deze worden nu in de wasbak in onze hotelkamer schoongespoeld en geselecteerd. Neil en ik hebben een paar uur in het water gelegen. Gezwommen, met een bal gegooid en gewoon genoten van de heerlijk, warme zee. Dit hadden we niet verwacht na de regen van vanochtend.
Op het strand stapte Nolan nog op een scherpe schelp of iets anders. Bloedde een beetje maar hij heeft er nog steeds last van. Komt wel weer in orde.
Tijdens onze strandbezoeken wel meerdere malen ingesmeerd, maar blijkbaar is de Amerikaanse zon een andere dan de Europese. Bij mij was zelfs factor 30 er niet tegen bestand. Echt vreselijk verbrand. Het is jaren geleden dat het zo erg was. Mijn rug voelt alsof ik op een strijkplank heb gelegen. Ook Neil is aardig verbrand. Nolan een beetje, maar hij kan er duidelijk beter tegen. Stefanie heeft ook flink wat rode randjes opgelopen, maar zij heeft ook wat meer natuurlijke verdediging. Ik ben altijd erg consequent met zonnebrandcrème ook bij de jongens, maar hier heb je blijkbaar factor 70 nodig in de zomer. Dat wordt ook echt verkocht. Het viel mij al op dat de zon vanmiddag echt loodrecht boven ons stond. Leek me een typisch gevalletje zonkracht 10.
Lekker onder een koele douche gestaan, alleen toen had ik een primeur. Ik kwam erachter dat mijn hoofdhuid zelfs was verbrand. Het haar wordt blijkbaar echt dunner nu…

Maar… een fantastische stranddag met heel veel mooie schelpen, spierwit zand en een heerlijke zee.

Groeten uit Naples