Rubber...

Vanochtend na het ontbijt en het skypen met het thuisfront vertrokken naar downtown Charleston. De plantage waar we heen wilden hebben we laten zitten. Zou ons 60 dollar gaan kosten en we hadden niet veel tijd. Vonden we toch wat te veel van het goede. Charleston is prachtig! Mooie oude panden met een Europese uitstraling. King Street en Meeting Street zijn erg op toeristen gericht met veel souvenirs maar ook sjieke winkels zoals Chanel en Boss. Eromheen staan erg mooie huizen van zowel hout als steen. Na wat te hebben rondgekeken richting de haven gegaan. Naast onze parkeerplaats, waar je overigens kwam door over kasseien te rijden, waren rijtjeshuizen in prachtige Engelse stijl. Heel bijzonder. Naar het water gelopen waar iemand zat te vissen vanaf een houten vlonder. Met een net ving hij kleine vissen en gebruikte deze als levend aas aan zijn hengel. Best zielig maar volgens mij werkte het goed. Toen we aankwamen op het houten vlonder riepen Neil en Nolan ineens: DOLFIJNEN! En warempel, er zwommen dolfijnen in de baai bij Charleston! Geweldig! Filmen, fotograferen, filmen, fotograferen, dolfijnen zie je toch niet zo vaak live.
Na alle foto’s en film nog een rondje gereden door Charleston en de oude markthal uit 1807 gezien. Er is nog steeds iedere dag een markt. We vertrokken rond 1 uur uit Charleston op weg naar Charlotte, North Carolina. Onderweg was het erg warm tot zelfs 102 F. Na een paar sanitaire stops kwamen we om kwart over 5 aan op de Charlotte Motor Speedway voor de Summer Shootout Races. De Charlotte Motor Speedway is een enorme oval waar ook Nascar races worden gereden. Waanzinnig groot! We gingen naar binnen en er waren al wat races begonnen. De races van vandaag speelden zich trouwens af op de kleine oval, maar daarvoor wordt wel het rechte stuk van de grote gebruikt. Je zit dus ook op de tribunes aan dat rechte stuk. Wat een spektakel. De eerste auto’s waren niet zo bijzonder, maar daarna begon het pas echt. De Bandolero’s, een soort hotrods met dikke, veel herrie makende, V8 motoren. Voor de jongens en voor ons was het een feest. Die auto’s reden echt knalhard, het rook naar benzine en verbrand rubber, het live-stadioncommentaar was erg grappig, mooie crashes en veel lawaai. Erg leuke sfeer. We werden ook nog door de cameraman gevangen in een shot, waardoor we op het grote stadionscherm te zien waren. Natuurlijk was ik dat aan het filmen. Het enige nadeel van oval-races is dat er erg vaak een gele vlag situatie ontstaat en de pace-car er bij moet komen. Dat haalt de snelheid eruit. Tussendoor nog wat spullen gekocht. We konden echt maar moeilijk wegkomen, maar we moesten wel. We zouden anders veel te laat bij ons hotel aankomen. Dus om kwart voor 10 zijn we vertrokken. Er waren ook nog maar 2 races te gaan en we hebben er minstens 10 gezien, dus bijna alles. Snel kunnen doorrijden (75 mijl/u) via Interstate 77 North. Om 11 uur kwamen we aan bij ons hotel in Jonesville, North Carolina. De deur was al op slot, maar aanbellen lukte nog. Ingecheckt en nog wat te happen gehaald bij Waffle House. We hadden ons te weinig tijd gegund om te eten vanwege het racespektakel.
Gaaf om eens zo’n echt Amerikaanse autorace mee te maken.

Groeten uit Jonesville